Yavaş yavaş akıp gidecek her şey.

Tuzla buz, yerle yeksan bir duvarın

Yaraya bastırınca ağırlaşan acının...

Dün ölmek için güzel bir gündü

Ama yaşıyorum,

Yaşamak buysa eğer...

Elimize bulaşmış boyaların izine bakarken

Kaçırıyorum tek bir anı.

Boynuma ekşi kokan şiirler dolduruyorum.

Bana dünden daha güzel bir gün

Olduğunu soyle bugun için.

Ellerimle ellerine taşıdığım,

Evimin naftalin kokusunu bastırırken

İçimizdeki savaşın bittiği noktada

Tam da burada bekliyor olacağım

Ama yaşayarak,

Yaşadığımı sanarak...

Yaşatarak her şeyi.

Guzel bir gün olduğunu soyle şimdi.

Ceviz ağaçlarının altına

Sararmış vucutlarimizi yatırırken

Aklımda en son kaldığın an'ı hatırla

Ama yaşayarak

Yaşadığını sanmayarak...

Boynumun ekşi kokan yanına koşarken

Bana baharı getir bu kez.

Ekim ayı bitmek üzereyken

Soğuk ellerime yakarken bir kibriti

Bir saniye düşünmeden,

Korkmadan,

Korktuğunu sanmadan.

Susarak, susayarak

Bir kere olsun...

'Özledim' de...

Soğuk ve ıslak ekim ortasında

Üşümüş bir şarkıyı dinlerken,

Omuzumu acıtan ağrıya bakıyorum.

"Bugün dünden daha güzel"

diyorum.

Baharını getireceğin zamana kadar

Soğuk bir dizenin ortasında

Saçlarımdan geçtiğin yerleri seviyorum.

Ama yaşayarak,

Yaşadığımı sanarak.

Bir gün daha ölmeden.

Öldürmeden.

Özledim.