Uzun bir satırdan sonra, 

                             MERHABA SONA...

Bizim mahallenin dizelerinde 

Bir iki yudum geçerken elimle 

Kaç satır oldu, yazmadım.

Tüm o pencere kenarları, 

Pazar günü mektuplarını...

Siyah bir kadındım o vakit.

Şimdilerde kırmızıya dönük her adımda

Saçlarımın rengini tutturamıyorum.

Bir hayli oldu sana koşmayalı.

Yeni bir şiir buldum.

Siyah kadını da unuttum

Sarı vazoyu da...

Babam balık tutmuyor eskisi gibi.

Sokaklar boşaldı, 

Kedilerle doldu kordon.

Dondurmacı uğramıyor mahalleye.

Duvarlarda maskeli insan suretleri...

Sana yazmayı bıraktığımdan beri

Ne çok solmuş memleket.

Yeni bir şiir buldum Sona.

Yazmayı unuttum.

Saçları siyah kadından da kara.

Alnıma değince dudakları

Gelincik kokuyor buralar.

Alnımda büyüyen bir bahçeden

Sana doğru koşuyorum.

Aç pencereni

Tüm sokak toprak koksun.

Sana bahçesi kedi dolu bir evden

Yalın ayak gelceğiz bir gün.

Ellerimde yeşil bilyeler

Eski mahallemizin çiçek yazılı duvarlarıyla beraber.

Kimbilir belki bir kedi getiririz gelirken...