BIRAZDAN AY YUKSELIR

Yüzünü yağmura doğru tutunca
Üşümek iş değilse artık
Durma, bana bir şeyler oku!
Bir kitabın orta sayfasında
Parmağının durduğu nokta orası
Icınde sızlayan neyin varsa, orası...
Bu satırdan şu satıra kadar olan yer,
Kuşların kendine yeni bir yer bulduğu,
Baykuşun yuva yaptığı yer hani...
Uykuya yenik düşmeyen göz kapaklarını
Yavaş yavaş kapat şimdi.
Yüz çizgilerinin çokluğu kadar şiir biriktirdim.
Nejla'nın attığı yoğurt kovasına
Ellerimle boş toprak doldurdum.
Neyi istersen büyüt orada
Neyin eksikse içinin , onu sev.
Yüreğimin kenarında sahile vurmuş bir yanım,
Kısa bir cümleden ibaret.
Bu yarımdan şu yarına kadar bizim.
Dün yeni bir şiir buldum.
Her pazar öteki yanıma yazıyorum
Ve ertesi, senin yarın...
Her gün aynı rıhtımda, yeşilin
Menevcikli bir kuş gördüm dün.
Mia'yı bekler gibi şairin
Seni beklemek kadar büyük işlere kalkıştım.
Bir yıkıntının,
Bin bir parçaya böldüğü yerdeyim.
Kusura bakma sevgilim.
Sana bu satırda sevgilim diyeceğim.
Oysa hiç olacak iş değil.
Fazla içilmiş bir mey'in ardından
Yazıyorum diye bil sen.
Benim kafam mi güzel,
Senin ellerin mi ,
Hiç olacak iş değil ya hani !
Yeni bir şiir buldum dün.
Birazdan ay yükselir.
Sen rakı koy
En eksik tarafımıza
Eğilip kulağıma bir şeyler fısıldasin

'Geçti' desin sonra biri.
'Geçti...' desin

Geçmesin.